Մի օր որսորդը ինչպես միշտ աշնանը գնաց որսի։ Այդ որսի ժամանակ սկսվեց տերևաթափ։ Որսորդը մի քանի ժամ չէր կարողանում բռնել կենդանի։ Երբ կենդանին գալիս էր, նա չէր կարողանում բռնել, որովհետև տերևները խանգարում էին։ Սոված և աշնանից հիասթափված նա գնաց տուն, հետո երազում տեսավ, որ երեխա ժամանակ գարնանը նա խաղում է դրսում, վազվզում է, խաղում պահմտոցի և այլ տարբեր խաղեր, ու հանկարծ մեկ վայրկյանում երազում գարունը դարձավ աշուն։ Նա արթնացավ ու դուրս եկավ տնից, տեսավ որ աշուն է ու ամեն ինչ շատ գեղեցիկ է։ Նա մտածեց, որ եթե կյանքը իրեն տվել է հնարավորություն վայելելու այդ սիրուն աշունը, ուրեմն աշունն էլ կսիրի։
Ու նորից գնաց որսի․․․
Ակսել Մելքոնյան 