128.

Միջօրեի շոգից տոթից կարծես ամեն ինչ հալվել ու ու անէացել
էր։ Թվում էր, թե բացի օձերից ոչ մի կենդանի արարած չկա աշխարհում։ Լավ էր, որ նախօրոք պատրաստվել էինք։ Կեսօրվա տոթին մնում էինք մեր զով սենյակում, երեկոն անցկացնում էինք բացօթյա տաղավարում։