Աշնան արևը

ծ՛

շնանը արևը նույնքան տարբեր է լինում, որքան և եղանակը, մեկ ուրախ, մեկ տխուր, մեկ մռայլ, մեկ ժպտերես։ Ավելի բարձր և հեռու է թվում։ Մեկ վառ փայլում է մաքուր երկնքում, մեկ կորչում թուխ անպերի ետևում։ Հենց աշնան արևն է անտառը ներկել դեղին, կարմիր, ոսկոգույն և մեզ նվիրել բնության գեղեցիք տեսարաններ։

Հոմանիշ—հականիշ

Կարծր—ամուր—փափուկ

Քնքուշ—նուրբ—կոպիտ

Ծածուկ—թաքուն—հայտնի

Մեղմը—չափաոր—կոպիտ

Ուրախ—զվարթ—տխուր

Հայոց լեզվի զարգացման փուլերը

Գրաբար, միջին հայերեն, աշխհարաբար (Արևմտահայերեն և Արեվելահայերեն